25
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1477
Okunma

bir odada oturup
yağmurun sulu sepken kara dönüşünü izliyorum
ölü dalların kurumuş yapraklarını
sokağın soğukluğunu
içime yansımasını
bir dokunuşluk zaman
pencereden bakıp çekilmiş gibi
bu sürede ne görmüşsen o var cebinde
sana sürpriz yapan
ya da gözlerini yaşartan
bir aralık bakıp gözlerime,çekiliyorsun aniden
her görüntü sen oluyor
kalakalıyorum arkanda
bırakılmış mendil gibi
kirleniyorum yerlerde
tekme tokat girişiyor bir adam
yüreğim ağzıma geliyor
yıldızlar döneliyor tepemde
kendimden başka kimseye sığınamıyorum
diyemiyorum,
ben kadınım, ben insan!
söylenip ağlıyorum yollarda
arkadaşlarım acıyor
polisler görmüyor
arka bahçem yok benim
uzanıyorum
kendi ellerime
ezilen gördünse gözlerime bak
nasıl kalkılır yerden
kör karı diye iteklenirken
kapkara kollar tekrar tekrar oturturken
ayağa kalktığın yere
çiviler çakılırken yeniden
ey karartılmış oda
çıktım senden dışarı
bir elim diğerini kutluyor
şiirler doluyor bardaklara
içtiğim yine sevgi
yere saçtığım tohumlar
nisanı beklemeden yeşerir!
büyür kadın!
20. 12. 2012