Gök gürültüsü gibiydi sesin
Hiç bu kadar korkmamıştım
Yıldırım gibi kaş çatışların
Şimşek şimşek çarpardı bakışların
Ama...
Garip bir huzur vardı yüzünde
Merhametinin
Öfken ile çatıştığı anlarda
Ateşi ilk, ellerinde tanıdım
Sonra dokundum yüreğine
Alev alev yandım.
Bazen; bir çocuk gibi ağlardın
Kıyamazdım..
Koparılırdı içimde ki, her bir çiçek
Utanır karşında ağlayamazdım
Sana dokunur diye gözyaşlarım
Güçlü görünmek zorundaydım
Her hangi biri olamazdım

Hayat;
Önce bizi değirmeninde una çevirdi
Sonra da elekten geçirip yere düşürdü.
Hamur olduk yoğrulduk
Piştik.
Kısacası bir sofraya oturtulduk.
Amma ve lakin
Üstte kalanlar gibi
Kuşlara yem olmadık

Şimdilerde..
Ölüm
Tatlı bir nefes gibi doluyor ciğerlerime
Yaşadım, gördüm, tadtım
Doydum bu hayata
Elhamdulillah.

Bir gün elbette
Kapayacağız gözlerimizi
Bu kahpe Dünyaya
Vefakat
Hesabını soracağız mahşerde.
Hiç ölmeyeceğim zannedenlere
Bu toprağın üstü varsa altı da var
Ve ölüm de var
Ölüm varsa hesap da var

Mevsimlik işçileriz bu hayatın bahçesinde




Dil-ruba Emine Genç

19 Aralık 2012 Çarşamba /10:00