bir bedel
öyle bir bedel ödüyor ki yüreğim
ne zaman bulutlara değse gözlerim
yağmurlar kanıyor kuraklığıma

ne zaman bir çiçeği sürsem nefesime içim içime batıyor
çokça volkanlarım patlıyor ardı sıra
tutunamadığım öpüp koklayamadığım sevdalara

bir ateş öyle bir ateş ki içimdeki yangınlar
önce beni sonra beni yakıyor

neyin bedeli bu anne
üşüyor üşüdükçe düşüyorum hiçliğimin dehlizlerine

insanca mertçe yaşamanın her nefes alışında
boğuluyor defalarca ölüyorum

oysa sen öğrettin bana
yaradanı ve yarattığı her şeyi çok hem de çok sevmeyi

bak anne bak görüyor musun
nice anaların yürekleri parçalanıyor
ağıtlara sarılı evlat kokusu akıyor toprağa
nice ateşler düşüyor
doğadaki binlerce yaşamın savunmasız gölgesine
ya aç çocukların yakaran gözlerini görüyor musun
ölmek ile ölmemek arası kokuyor nefesleri

yok anne yok
şairler bile hüzün kusuyorken kalemlerinden
sayfalara sığmıyorsa yaşama dair isyanlar
sorgu vakti gelip çatmıştır anne

ödenecekse insan olmanın olamamanın bedeli
vakit bu bedeli ödeme vaktidir

ağlama be annem
bu sadece senin suçun değil
sil gözyaşlarını...


24/11/2007
DM