bu aşk
yalanlarının derinliğinde vurgun yedi

kahredişliğimin
adı ile anıyorum adını
yalanlarının rüzgarlarıyla söndürdün
emek verdiğimiz bu aşkın ışığını
ve aynı rüzgarlarla büyüttün
içimdeki öfke yangınlarını

kahretsin
sana değmezmiş

sen
yüreğime doğan ilk güneştin
ilk sana titremişti bu yürek
ilk kadınım sen olmuştun
ben
yalanlarının üzerine düşen gölgelerde
inançsızlığımla boğuluyorum şimdi

oysa
ne umutlarla yeşertmiştim geleceğimizi
bak şimdi
gözlerim
gözlerine tutsakken
bakışlarına yetim
dudaklarım
ıslaklığında kayboluyorken
kor ateş öpüşlerine öksüz
bedenim
sıcak dokunuşlarınla nefes alıyorken
üşümüş sensizliğimde nefessiz kaldı

ve yüreğim
bu aşkın ihanetiyle ışıksız kaldı
içindeki güneş katran karasına boyandı

anladım ki
sana değmezmiş

kırılgan gözyaşlarım
içimdeki yangınlara akarken
bu aşkın hayaletini geride bırakarak
meçhul adımlarla yürüyorum karanlığa...

15/09/2007
DM