=
Biliyor musun ?
Yokluğunda kayıp, çöle düşeceğimi..
uykularımdan kaçıp, geceye bölüneceğimi.
Yine de kapatıp gözlerimi,
hissediyorum ki
mutluluk reçetem sen olmalısın.

Damarlarımda yol almış gidiyorsun

Kalayım şürekli gönül bahçende
yanarken sıcaklığınla..

Öyleyse usulca bırak bakışını
ay ışığın olayım, dizelerinin arasında
mavinin koynunda
var/sın ezberimde
şiirce eşit paylaşılmış
nabzı yoklanırken
karanlık gece(lerim)e.

Biiyorsun gaddar olmayı öğrenemedim
En çok gamzelerim kadardı gördüklerin
Cümlelerim upuzun..
Düşüncelerim ise üşümekle dağınık.
Ne olur anla ben. aşığım..
Susan her dil suflesinde sürgünüm.

Çıkarıp yağmura yürütmedim mi kırılgan usumu ?
Açık seçik dile getirmedim mi ?
........
Bir uçurumun kenarında olduğumu
Öze sıkıntı verildiğini
vazgeçilmezim dediğimi.
Söyle bu aşk kimindi......?
gürültü ve karmaşanın ortasında
ateşini savura bilir miydi bu kora dudaklar ,
kimeydi mekanı belli yüreğimin gerdan kırmaları ?
Şimdi ansızın kaybolan
çicekleri ve sessizliği dinletiyor..
gönül bahçeme taşı(r)dıkça zaman.

Farkında mısın..? Bilmem ama
yaşam böyle zaten...
Anlar.. anıları hissederek yaşayanlar anlar
Sensizliğin lal dudağı içime dokunduğu an
un ufak olurken c/an parmak uçlarımda
sen de an’ı yaşa , yaşat doyasıya bana..
hiçlikten, yokluktan sıyrılırken şiirsel sözcüklerim
boşal çağlayanlar gibi köpük köpük
sırılsıklam ol dizelerimin arasında
mutluluğun gizi bizi küstürmeden
Hayaller ;
Tükenmiş bir denizden
arta kalan kumsalda
hüzün gönlü mesken tutsa da...
Dileğim:
aşk makamında bin gülistana bedel..

Bahçende Muhteşem Şengül Olayım... !