söyle bana mutlu değil misin?
yine rengin soluk,kokun değişik
hep susuyor
hiç konuşmuyorsun benimle.
yorgun bakıyorsun artık
süzülen ışıkların aydınlattığı
tül perdeye…

yalnızca
adın karanlık senin Siyah Lâle.
hatırlarım dün gibi seni gördüğüm ilk günü
etrafa başıboş uçuşan tüyler gibi dağılırken ben
bir toprağa sığınarak kapanmıştın içine…

mutlu olmuştum
dokunurken incecik ellerimle tenine
çıkmıştık yola belki bir gün seversin beni diye
hani
az kalsın düşüyorduk ya eve gelirken
birlikte koşarcasına tırmandığımız merdivenlerde…

ama bekle biraz…
birlikte çıkacağız ılık havalara bahar gelince
çıkıp o saksıdan salınıp gönlünce
serpilip özgürlüğünü tadacaksın,
karanlık günlerde paylaşamadığım yalnızlıklarını
gündüzün ilk ışıklarıyla unutursun belki de…



----------------------------------------yorumsuz lütfen----------------------------------------------