35
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
2023
Okunma

İşte bak vakti zamanı gelince
Yine çattı kaşını bize kış
Yok ki bundan bir kurtuluş
Yundukça tüm içimizi pür-i pak ederek
Dışımızın görkemine hiç hacet kalmaz
Hak yöne dönersek canı gönülle
Nefsin istemlerine zaten gerek ‘sim olmaz
Niçin biz hiç anlamıyoruz ki bunu
Yaprak gibi boşlukta uçup da duruyor
Tümden kayboluyor umutlar
Mecnun misali dolaşıp duran halleriyle
Serseri bu nesil
Köprü altı yatışlarda yanar körpeler
Yuvasız kalmış kuşlar misali
Sükût içinde sanılır nedense isyankâr bakışlar
Buz tutturulmuş yürekler kaydıkça gönüllerden
Sel sefil olmuş başkaldırı içinde ki mekânlar da
İhanet sesleri var
Allahtan korkmayan batından ancak bet doğar
Haramı saran kollardan ne beklenir ki zaten
Doğru yönü bulma fırsatı bulsa da bazen
Kolayı seçer istikrarsızlar
Ufukların her batışında ise yer gök inler
Kader diye
Bahanelere bağladıkça rezilliğimiz
Bir kuru yaprak misali
Yerlerde süründükçe tüm değerler
Ruhların kokuşmuşluğu bedeni sarar
Doğuştan beri ilkbaharın
Beklentisi ile geçtiyse de kış
Bu gelen en son kış
Tümden geleceğimizi zaten duman sarmış
Dünyalar kadar malın olsa da sonu yoksulluğa çıkar
İman tahtası yoksa sende
Kapatır kapılarını cennet yolun sonu cehenneme çıkar
Kurtuluşun iskelesine varılamaz ki son nefesle…
(14.12.2012) AZAP…
5.0
96% (27)
4.0
4% (1)