iki ruhun vardı yüreğimde
biri indi uzay boşluğuna
biri de kaldı toprağımda
boşluğa inen bedenini taksiye yolculuk ettim
iki kişilik gittiğin yerden
sekiz kişilik ölümünü uçakta ölürken duydum
sekiz manda kılığında Geylani beklerdi kapının önünde
üç boyutlu gözlerimi takarak
başka dünya için fotoğraf alındı sonra..


rahibenin büyüttüğü çocukla güvercin fırlatıp dururken
direğin arkasında bekledin
elinde açılmış parlayan kelam
kıpkızıl bir fecir vakti
beyaz güneş batıdan doğarken ayın arasına yerleşti
sonra ikisi de söndü

sen televizyon programında
ben de karşısında televizyonun
beni görürken kaçıyorsun
kaçma diyemem
çünkü sen beni hep ırk’çı bildin


çalışırken iktisat dersini
borsalarda kendini mükemmel görenleri ters yüz eden bir vaka
..bahislerde hiç olmayacakmış skor.

ve ben rengarenk kılıkta cennetimde oynuyorum üç kişilik
ilk defa topu nefs bilmiştim o gün...
yapma!
yap!
olumsuzluklarında kaybolurken
ve mükemmeliklerinde erirken..
yaklaşan finallerin hayalleri arasında...
yunus tapancı..