Ben büyük davaların
Büyük aşkların adamıyımdır
Ben aklımda büyük düşünür
Büyük sever büyük yaşarım
Öyle kolay kolay küçülüp
Kimsenin önünde diz çökmem
Ben sevdamı yüreğime
Bir mıh gibi kazımışım.

Beni bir ben anlıyorum
Birde yalnızlığım anlıyor
Bazen konuşmak bile
Anlamsız geliyor dilime
Neden biliyormusunuz
Nekadar çok konuşsakta
Okadar çok üzülüyoruz.

Bazen yaşamış olduğumuz
Bu esrarengiz hayatta
Kendi elimizde olmadan
Sevdiğimiz insanları kırabiliriz
Unutmayınki farkında olmadan
Yapılan bütün hataların
Pekte fazla önemi yoktur.

Hiç birtane dava adamı
Kendi elleriyle işa ettiği
Sevdasını asla yıkamaz
Bırakın sevdiğini üzmeyi
Onların kılına zarar gelse
Yer yüzünde yaşayamaz
Gerekirse savdası için
Yaşadığı dostluklar için
Kendini ateşlere atar.

Oyle çok kolay değildir
Adam gibi adam olanları
Tarihten silip atabilmek
İnsanlar sahip oldukları
Mevkileri tınraklarıyla
Kazıyarak geldiyseler
O insanları yıkabilmek
Onlara çamur atabilmek
Ancak korkakların işidir.

Ufuk GÜNEY