Camın buğusundan damlayan suçlu bir damlaydım
Hafif aralık pencerenden gizlice sızdığımda içeri
Islaklığım görülmesin diye en kuytu köşelerde dinlendim bir süre
Güneş ışıkları hiç yaramaz bana
Kururum geride kalan izim gibi.




Odan caddeye bakan karanlık bir köşede
Perdeleri hareli bir sitem renginde
Ortada kendinden geçmiş
Yorganı senin gibi sarkık bir yatak duruyor .
Bir köşede konsol sanki ben buraya ait değilim der gibi
Kaykılmış seni seyrediyor.




Kolun güzel bir kadını sarmalarken
Doyumsuz gözlerin perdenin aralığından caddeyi dikizliyor
Her an avına atlamaya hazır bir atmaca gibi
Keşfetmeye çalışıyorsun aç gözlülüğünle.
Yanında ki gönül kanamış içten kimin umurunda
Sen hırslarınla sadece uçkurunun peşinde bir zavallı.




Pencerenin ışık sızan yanından
Gündüzün ihtişamı gelirken gözlerimin ferine
Gördüklerim kör edercesine sızlatıyor içimi
Bir matem havası çalıyor gönlüm
Hemen oracıkda üşüyor, üşüyor
Donup kalıyorum...








Buse DENİZ