Usul usul bir ay doğsun geceme
Yıldızlar kıskansın bir kez olsun..
Bir kez olsun mutluluk güvercinleri havalansın sinemden
Konsun en çiçekli dallara
Sevgiliden beklenen nameleri tane tane dokusun yüreğime




Umut dağları delsin son kez
Hasret avuçlasın taze sevgi kokusunu
Burnumun direği kırılsın mutluluktan razıyım.
Razıyım bir tatlı sesin canım deyişine
Kulaklarım kirişte hadi bekliyorum
Son kez sevsin beni benim gibi.




Gerekirse zor kullansın saçımdan sürüyerek
Bu kadar istenmek ağır gelir belki yüreğime
Bilsin ki ölürsem mutluluktandır
Öyle vurgunum ki içten bir aşkım sözüne
Kapanırım ayaklarına eğer yürekten gelirse.




Biz analarımızdan öyle gördük
Seveni başımızda taç diye ördük
Taşırız namusu omuzlarımızda ah etmeyiz
Sevdalıyı gözlerimizle gözlerinden vururuz
Yeter ki beklemeye değer olsun
Biz beklemeyi de ömrümüzün son menzilinde vurduk




Bir kez, son kez sevilsem yeter
Ömrümü heba etsem de uğruna gam yemem
O kadar serildi ki yerlere gönlüm, çiğnendi hep umutlarım
Hakettiğim mutluluk kapıma gelse
Açılır ardına kadar sözlerim
Yüzüm yerden kalkar Hak’a erer
Ümit taciri olmasın yeter.




Son kez kardelenler açsın en ücra dağ tepelerimde
Bu kez de yalan diller yılan çıkarsa
Zamansız yağan kar gibi onlarla gömülmezsem namerdim
Adımı dağlara yazar aslının elbisesine bürünürüm
Her düğmede ben tutuşur
Her alevi ben örtünürüm sevda kuşağıyla
Ölürüm de öldüğümü bilmem
Gömülürüm sevenin kollarında harmanlanırım...







Buse DENİZ