Şafağın kızıllığında başlar hücumlar
Zafer naraları titretir yurdun ufkunu
Çelik çomak oynamağa benzemez savaş,
Can pazarı kurulur meydan meydan,
Yiğitler can verir doğduğu topraklarda
Yarına gözünü açan yavrular kundaklanır
Özğürlüğün iliklere işleyen sevdasında ....
Biz gözlerimizi sevği dolu ufuklara çevirdik
Gönüllerimiz esir edilmesin diye ...


Biz güvercinler uçurduk ,çiçekler büyüttük;
Barışın gönlünü yüce tutmak için,
Anlamadı bunu asrın kan emicileri,
Yarasalar gibi karanlıklara kaçtılar ,
Uzanan bariş güllerinin kokusundan korktular...
Farenin yılandan korktuğu gibi


Al bayrağı şafaklara nöbetçi kıldık..
Altında adanmış yüreklerin sevğisi...
Yurdun dört bir yanına sevğilerle atıldık..
Kesilsin toprağımın acılı iniltisi ...


Çiçek çiçek zafer yağsın avuçlarına
Gözlerimiz tarihin ruhuyla aydınlansın,
Zafer takları yapılsın yurdumun burçlarına
Cihan ansın zafer türkülerini beste beste ....

Musa DOĞRUER(TESLİMİ) 01.11.2012