1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
8289
Okunma
ne bugünü yaşadık seninle,
ne dünde kalabildik.
seninle biz;
bir günün ertesiydik hep.
aynı filme ağlayıp,
aynı fıkraya gülsek de,
gözlerimizin bir bulvarda rastlaşması;
başka bir zamana ertelenmişti çoğu defa.
bir makinanın dönen dişlileri gibiydik;
hep birbirimizin peşinde,
ama asla buluşamayan.
unutulmuş bir tarih sayfasıydık,
kütüphanenin tozlu raflarında bir kitabın.
okuyanımız yoktu,
tıpkı anlayanımızın olmadığı gibi.
seninle biz;
bir rengin aynı tonlarıydık.
sen açığa çalardın hep,
bense kapalıydım sana.
anladım ki biz;
bu dünyaya ait değiliz...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz