1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1054
Okunma
Zaman zaman unutuyorum seni.
Uykularda en çok.
Ya da koyu bir sohbetin içinde.
Öylesine unutuyorum ki seni;
Resimlerde bile tanımıyorum yüzünü.
Şu köşebaşında söylemiştim seni sevdiğimi.
Şu sokağın ortasında sarılmıştım ilk.
Ellerini tuttuğumda şu ağacın altındaydık.
Nisan yağmurları yağıyordu.
Güneşin rengi şöylemesine sarı,
Bulutlar beyazın en açık tonu.
Fikrim peşi sıra ona yürümekte,
Aklımsa unutmakta onu.
En sevmediğim yanlarını bile,
Ne çok özlüyormuşum meğer.
Ben de seni unuturdum inan,
Geride bir yığın hatıra kalmasaydı eğer.
5.0
100% (1)