BABAM’ A

bu gece elime kağıt kalemi aldım
affet beni baba
seni yazacak seni anlatacak bir kelime bulamadım
özledim diye başladım önce
sonra kendime kızdım
sadece özledinmi diye
keşkelerle büyüdüm ben baba
yoktun yanımda
başka çocuklar gibi güçlü olamadım ben
hani arkamda dağ gibi babam var diyemedim
yoktun sen
geceleri özledim seni
gizli gizli ağladım
kimseye anlatmadım
kimseye söylemedim ben
özledim baba
özledim işte özleyerek büyüdüm
keşkelerle geçti ömrüm
keşke yanımda olsaydın be baba
hatıralarımız geliyorda hani aklıma
sen inadına trabzonspor deseydin
hani kızdırsaydın yine beni
sizin takım yine yenildi deseydin
yaşasaydın be baba
yaşasaydında tuttuğum takım hep yenilseydi hani
çocuktum baba
küçüktüm ben
her gece dua ederdim
senin annemin acısını göstermesin diye Allahım
büyüdüm baba
büyüdüm ben
hani askerlik zamanımda vedalaşmaya gelmiştim seninle
ne olur ne olmaz diye
kimseye söyleyemedim ama
çok isterdim yemin törenimde olmanı
annemin hemen yanında duracaktın sen
gelip selam verecektim sana
yemin törenim geldide gözümün önüne
annem gelmişti yanıma
o kadar asker içinde göremesede beni yemin ederken
hepsi onun oğluydu orda nasıl olsa
askerlik bitene kadar gözü yaşlı bekledi beni
büyüdüm baba
dedim ya kelimelere dökemiyorum seni
içimden geçenleri yazamıyorum kağıda
bir yanım eksik
bir yanım yarım
bir yanımda hep sen varsın
yokluğunda annem gözünün önünden hiç ayırmadı beni
bende bi yemin etdim ona
hani sen yine göremeyeceksin belki ama
evlendikten sonra onun bana baktığı gibi
gelini bakacak birazda anama
hizmet edecek çayını verecek
baş köşede oturacak anam
sadece bilmeni istediğim son birşey var baba
evin bir köşesi ise hep boş kalacak
yüreğimin bir köşesi gibi
HAKKINI HELAL ET bana
nur içinde yat BABA

MURAT AY