İşte yine karşındayım
kelimelerin tükendiği yerde
bakma sen yüzümün güldüğüne
dokunsan düşerim
dokunsan eririm
dokunsan ölürüm ben
dokunsan hani dokunsan ağlarım bu gece
bir şarkısında ne güzel söylemiş rahmetli AHMET KAYA
yaprak döker bir yanımız bir yanımız bahar bahçe

yıllar ne kadar çabuk geçmiş oysa
gidişin geliyor gözümün önüne
hani söyleyecek çok şey tıkanıp kalmıştı boğazıma
zaman diyorum sen gibi akıp gitmiş
yorgun bir gecenin sonunda
ışıl ışıl bir Ankara sabahına
elinden şekeri çalınmış bir çocuğun
bir ihtiyar evinden atılmış
bir adam gazetenin üçüncü sayfasında
sevdiği kadını bıçakla doğramış
ters gitmiş herşey
herkez herşeyden şikayetçi
ay sonuna denk gelmiş hani
evine ekmek alamamış Gazi Mehmet abi
başını eğmemiş ama
bunada şükür demiş
yağmur yağmış gece
Benimle ağlamış sanki ANKARA
sen yokmuşsun
gitmişsin sessiz ve usulca
ardın sıra susmuş bu koca şehir

yıllar diyorum
yıllar ne kadar çabuk geçmiş oysa
yıllar sonra o gecenin sabahını hatırlatmak istedim sana
sen gitmişsin
herkezin bir derdi varmış
ben ağlamışım
gören
duyan
soran olmamış
biraz öncede söyledim ya sana
bu parça dostlarımla beni anlatıyor işte
ne güzelyüreğini katmış AHMET KAYA
yaprak döker bir yanımız
bir yanımız bahar bahçe

şimdi yıllar sonra düşmüşsün yollara
gözlerinde yaşlar
kaybedilmiş yıllar
ve en kötüsü
kirlenmiş yarınlarla
yıllar sonra karşımdasın işte
benim gibi çaresiz
ve boğazında düğümlenmiş cümleler
dokunsam hani
biliyorum ağlarsın
sarılıp boynuma
hıçkıra hıçkıra
gözlerin kıp kırmızı zaten
ne kadar kaçırsamda gözlerimi gözlerinden
dokunsam volkan olur patlarsın
dokunsam yanarım ben
şimdi karşımdasın işte
başın önünde
uzatmışsın ellerini
son bir şans diyorsun
son bir keze daha dene

sırtımı dönüp giderken ben
başım önümde
seni bırakıp oradaa öylece
gözlerim kan çanağı
yüreğim paramparça
ellerim titriyor
dua ediyorum peşimden gelme diye
sonra
bir kaç saniye sonra
koşarak ellerimi tutuyor iki küçük el
sonra atlayıp kucağıma
BABA diyor küçük bir kız
’ BABA KİMDİ O TEYZE ’

’’seni gördüğüm yerde yıllar sonra
o gün geldi yine aklıma
bu sefer bir elimde kızım içimde fırtına
çekip gittiğin o yolda
yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim
bu sevdayı kalbime gömdüm
ve sen öldün
şimdi eşim dostum beni
hastayım sanıyor
Yastayım hiç kimse bilmiyor’’


MURAT AY