AŞK MAHKÛMUNUN SON SEVİ SERENADI-SİTARE

/Ben en çok seni sevdim, Sitare
Bunu en çok sen anlamadın…/

Omzuna bahar konmuş bir yalnızlığın iç kanamasından akıyor düşler
Mevsim, nihavent Nisan senfonisi aralığından düşerken
Kekeme bir üslupla kör sözlerin ucundan kanattım gülüşlerimi…
Sabah buğusunun merhabası güller
Göğsümden fışkıran kanımın rengiyle açtı…
Ve kırmızılığından utandı
Gördüğüm bütün yapma çiçekler…

/Süreyyalar mı kıskandı seni, Sitare?
Aşkın nazarına kara bir yazgıyla düşüyor adın/
Yönünü kaybetmiş bir seyyah gibisin
Oysa ben değildim göğünden şimal yıldızını çalan…
Saçlarının gülşeninde filizlenen bir goncanın dalında
Lisanına feryat bulaşmış bülbüldü çaresizliğim
Yaldızlı vedaların kabulsüzlüğünde, sancılı sözlerle
Kan revan günlere birikti şiirlerimin imtihan yüklü intiharı…
Libasına zül şifalar sürüldü hasretin
Ortalık zehir zemberek kahır…

/Tutuklu rüyaların hükmüne tabi olmuş gençliğim
İnfazına razı bir sanığın münzevi çığlığıdır…/
Ölümcül bir aşkın son mahkûmuyum, Sitare
Düş üstü yakalandım sevda suçuna…
Aşka düşen bu idamlık hüznün
Yürek eleğinden geçmiş son sözlerini iliştir kalbine
Sırrı ifşa edilmiş altı çizili sözcükler
Bilgeliğine sığınıyor aşkın…
Ben açayım yüreğimi, sen oku…

Gece devriyelerinde üşüyen polislerin
Cızırtılı telsizlerine sızıyor bir ihbar,
‘Yakasına üveyik konmuş
Ne yöne gittiği belli olmayan
Şehla bakışlı bir aşk aranıyor
Görüldüğü yerde vurulacak’
Vurulduğu yerde ölecek, biliyorum…
Beni kalbine sakla, Sitare
Kirpiğine as düşlerimi, korkuyorum…
Gecenin rengiyle bak yine gözlerime
Gözbebeklerinde izleyim gökyüzünü son kez…
Son kez diyorum, Sitare
Çünkü sözlerim, bir idamlık hüznün son dileğidir…

/Bu hüzzam serzenişler
Sur’u üflenmiş aşkın kıyametidir…/
Âşıklar mahşerinin son yolcusuyum
Sana heba edilmiş bu ömür telaşının
Hesabını vermeye gidiyorum, Sitare
Gelince durağa uyandır beni, ineyim
Ve dilim varmaz, sen seslen şoföre
“Kaptan! Yalnız bir ölümde inecek var” diye
Geçip gideyim ufkundan, sessiz ve kimsesiz…
Ayrılık boyumuzu öyle aştı ki
Ne kadar ölsem de kâr etmez, aşka
Bu efsuni yok oluş…

Bir gelecek zaman sarhoşluğunda
Çok geçmişte kalınca suretim
Damarlarını tırmalayan
Zehirli bir acıyla irkilecek yüreğin
O zaman anlayacaksın Sitare;
Ben en çok seni sevdim
Bunu bir tek sen anlamadın…


ARİF ONUR SOLAK
YORUM : KAHRAMAN TAZEOĞLU