9
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1479
Okunma

Karanlık ve gizlilik içinde
Koparılmış bir gül yaprağı gördüm
Rengi masal mavisiydi
Son bulmuş bir aşkın
Derin çizgilerini taşıyordu
Lakin hala güzel duruyordu
Oysa
Hüznün bütün renklerini çekmişti içine
Sonsuzluğun sınırında duruyor
Bir umut yeniden can bulmayı bekliyordu
Gözleri yumulu gülün
Hayatın sallanan beşiğinde uyur gibi
Masal mavisi gülüşüyle
Işıltılı yanlarını sergiliyordu
Çünkü umudun rengini temsil ettiğini BİLİYORDU
Siyah gecelerin kılıcı hüzün kızılıyla buluşsada
Sokakların derininde ki ses yankılanıp
Korkutmaya çalışsada
Ben umudun rengiyim dercesine
Pes etmiyordu
Çünkü Masal mavisiydi o
Umudun rengi,sevdanın ta kendisiydi
Bu yüzden Vazgeçemiyordu....
yazan seslendiren yalnız adam kalemi kırık mehmet aküzüm
5.0
100% (13)