//…Aşk, iğreti bir yosmaydı bazen
Bazen bir yıldızdı, kayıp geçti ömrümüzden…//

Akordu bozuk bir ilkbahar senfonisi kulaklarımda
Ellerimde batan bir sevdanın çıplak gölgesi
…………….
Ağlak bir semaya çarparken çakır gözlerini
Sen şimdi kim bilir hangi kavganın mahşerindesin?








Sevdanın göbeğine yaslanmışken tüm rüyalar
Duygular ayakta aşk isyanda bu aralar
Ki benim yeminim vardı bir zamanlar
O çakır gözleri bir daha görecekti gözlerim
Hazan yaprağı son kez düştüğünde toprağa ve
Kış geldiğinde düşlerime bir kez daha
Ağzı ölüm kokan bu şehrin gölgesinde
Sarılacaktım nefesine son sabahımda

//…Aslında severken seni hiç titremedi dudaklarım
İçim içimde ezilmedi beklerken bir meşin durağında gözlerini
Çünkü seni severken bir tanrı gibiydi yüreğim
İçimde bir tanrı gibiydi sevgili! …//