Arsız Sevda

Dünya sana güzel
Kâh demlenirsin aheste,aheste
Kâh gülersin kafeste
Kâh ağlarsın eller üstünde
Dünya sana güzel be
Huzurun canan içinde
Neşrin can içinde
Dermanın yen içinde
Dünya sana güzel be
Alda allığın
Verde saflığın
Sözde yalnızlığın
Gökte seyranlığın
Dünya sana güzel be
Sırra kadem
Okkada dirhem
Gamda merhem
Gölgede hevese her/dem
Gün’de elzem
Dünya sana güzel be
Ben/demi deyişsem
Sus edebe yoksun biat sız m/adam
Hele dur bi ye/rde h/al hatır sor bak/em
Of.. bugün de çok güzelsin be
Bed(t)enimin kıvrımlarında yol/alırsın ne/yine
Saat/ten çözü/ver tamamla eksiksem yama zamana
Çığlık, çığlık yankılansın çar/mıha gerdir/meler
Dokunma yar/ama yı/lan
Uçkur/üş bah/şişe iliştirilmiş sıc/ak haya/ller
Dipsiz kuyunun kuytusu saf kan susuzluğa
Y/osmanın çatlamış ar damarı
Bence eksik kalmamış
Tam/almanmış h/ala a/yarı
Ama m(h)ayasız yoğrulmuş hamuru
AR/sız SEV/da
’Ben yönümü biliyorum uzaklaş
tÖkeZLERSEM sakın uzatma elini’’

(ıslak mendil) kalem dokundu tenine



Can Cezayir Aydemir