2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
884
Okunma
Bir ölünün çaresizliğine afallıyordum!
mezarında dirilmek gibiydi
boğazıma değin hissetmiştim korkusunu
nefes alamamak ve bağlı olmak!
sesin duyulmayan yanı,
tıpkı bir karabasan gibi çullanmıştı üzerime...
Şimdi ölmek kolay gelmiyordu eskisi gibi
günlerce cançekişen bir ruhun,
çürüyen etlerin
ve titreyen bedenin...
Şimdi ölmek gelmiyordu içimden!
ay ışığında leylakları saymalıydım
bir mısradan bir şarkıya sekerek
şimdi anlatmalıydım sırrını küreklerin.
Manolya kokusunda inciler dizerek
balıkçıların oltasında titreyen bir luferin
ya da bir mezgitin sofradaki tadını kusarak
bir ölünün tadı!
bense kelebekleri uçarken yakalamalıydım
bir karıncanın yükünü çalmadan
bir kuşu avlamadan avcumda saklayıp
Yaşamak istiyordum...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz