Sen gittin ya sevgilim
Yokluğunla söndü gözlerimin feri.
Suskun ateşinde uyuşuverdi beynim
Konuşamadım duyuramadım sesimi,
duyamadım senden son defa duymak istediklerimi .

Sen Gittin ya sevgilim
Yaşamın elemli zehirleri ruhuma daldırdı kirli ellerini.
Ruhuma tebelleş oldu sensizliğe dair hüzünlerim
Yokluğun tuz biber oldu derin sancılarıma.

Sen gittin ya sevgilim
Yokluğun
Ümitlerimi sevinçlerimi boğdu çemberimde.

Zemheriye gecelerde dokundu tenime ellerin
Mantığım yüreğime aksi bir şamar vurdu hep,
Sen’li düşüncemin en olmadık vakitlerinde.
Yani Sevgilim ,Ben Seni giydirdim ruhuma .

Bir yandan ne kadar da düşlesem düşüyorsun işte,uyanınca düşümden
Hiç bir zaman acımı uslandırmadı,hülyalardaki varlığın.
Hayali sevgilinin hayali olmuşsun Sen artık.
Ama hayal değil gerçeğim olmuşsun Sevgilim

Anlamadığımı mı var sayıyorsun sen hala
Delilik bu !
Biliyorum ,
SEN VE BEN İMKANSIZ.
Ama engel olamıyorum işte arsız sevdama.
Yoksunluğunu yaşıyorum geniş çaplı zamanlarda
Yoksun ,Yok_sunum sana .ötesi yok.

Dermanım kalmadı ki sevgilim ,koşayım Sana
Ne zaman koşmaya kalksam
Topuklarımdan vuruyor acı gerçeklerin
öylece acıtıyor canımı , yuruyemiyorum bile.
O yuzden içime dönüyor sevgim
Seni içimde yaşıyorum ,kimse bilmiyor Sevgilim.

Buzul parçaları hissediyorum burada
Üşüyorum ,soluk alamıyorum
Ölüyorum _
Belkide ben çoktan ÖLDÜM Sevgilim ama
SENİ bir türlü öldüremiyorum .