herkes bir şekilde senleşirken
sen herkesleşiyorsan bu tükeniş değilde nedir

bakışıma bir kuru hüzün kondu
yerleşiyor tüm kararlı karanlığıyla
ölümün tenhalarında uçuşuyorum
özleyiş dokuyorum ömür tezgahında
bir dünya ki
leş
çöz dudaklarını



nerden geldiği belli olmayan salalar okunuyor adıma
recme uğramış hayallerini gömüyorum
cemaatsiz namazlarla
yabancı yüzlere yılgın dokunan etin alev alev
narına kül
gülüne bülbül yetişmiyor
seherde el sallıyorum geçmişinde bıraktığım gülen yüzüme
kat kat bohçalara sardığımsın ayan eşker



kime bu sır
kimden gelir gam kederin
dile gel ey dili lal
bir dünya ki
leş
kes dilini
çöz dudaklarımı



kız doğurdu bize gün
sar başına kara yazma
yazgın diyor
ünlüyor
üstesinden gelemediğim şer



yeşil giyiniyor şehrimde yerleşenler
ruhum soyunuyor
kırklıyorum
dibi delik kalaysız tasla getirdiğin suyu
temizlenmiyor



mazgallara doluyor lığ
şehrin baştan sona cenabet
taşıyorum dolamıyorum dolduğumla taşamıyorum
kes dilini
çöz dudaklarımı
usum da kat kat kararıyor
imdadıma yetiş ya Rab bu can bana fazla taşınmıyor








filizŞahin
28/11/2012