Sevmeye ramak kala geçtim gözlerinden
Mahal vermeden ayrılıklara gözlerinin karasında karardım
Ben’li sensiz sokaklara vurdum çehrenin gizemini
Kışın soğuk cemresinden çıktım
Elim soğuk sevdam senden soğuk
Kızılırmağ’ın ceset kokan havasına gömerim gözlerimi
Fırat’ta taşar murat’ta durgun balçıkta batarım
Ölmeye ramak kala severim yine seni
Sevmeye ramak kala geçerim yine senden...!!!

Mısralara gömüldü nasıl olsa sevmelerim
Vuruldu dağların hakiliğine akın akın
Ağrı dağı’ndan süphan’a nemrut’tan erciyese aktı yaşlarım
Feryat oldu düştü dillere ağıt ağıt
Ve masal oldu ağıt yüklü dinletiler oldu
Gitmeye ramak kala kalakaldım gözlerinin akına
Sevmeye ramak kala sev/me/dim selamsız sabahsız gitmeleri...!!!

Sevmeye ramak kala sev/me/dim acı tadında şeker sevdanı
Çocuk oyunlarında ve bayram sabahlarında
Küçük ve masum yüreklerde çırpındı sevmelerim sevdanın kafesinde
Ben seni sevdanın yalancı yüzünde sev/me/dim
Gözyaşlarının ellere doluşunda efkar halinde kumsallarda buluşta kendini
Ben seni muş ovasının düz yatağında sev/me/dim
Ben seni ramak kala sev/me/dim sevdanı
Sevmeye ramak kala sev/me/dim sevmeleri...!!!

Şair’inde söylediği gibi ben seni beni sevebilme ihtimalini sev/me/dim
Ben seni hasan keyf’in gizeminde
Ciziré botan’da mem’in efsanesinde sev/me/dim
Erciyesin kirli kara akında değil
Ben seni ağrı dağı’nın bembeyaz zirvesinde aşkın
Ve yine ondandır işte ramaklarım
Ben seni marmara’ın göz alıcı maviliğinde karadeniz’in hoyratında
Ve ben seni akdeniz’in ege’nin aşk kokan akşamlarında sev/me/dim
Ama sev/me/dim yollara düşer gözlerim
Gitmeye ramak kala sev/me/dim gözlerini
Sevmeye ramak kala sev/me/dim gitmeleri...
Sevmeye ramak kala...!!!

HAZAR ASLAN