2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1723
Okunma
aynasız bir ülke düşledim bu gece
ellerinde kar kokusu
yüreği sıcak çocuk gülüşlerde
umudu ve ıskalanmış neşeleri yazan
bir kalem buldum
çeyiz sandığımın sağında
dipte...
el yordamı sezişlerle
sokaktı
kıştı ...
sütünü dökmüştü kedi
sesinin tınısını
açlığında kaybetti
bir gözleri kaldı hissiz ve donuk
bir gözleri
susuz ve rahmete konuk
delisi vardı mahallenin
sevdadan dedilerdi
delirdiydi sevdadan
bir parmak sigaraya
parmaklarını verirdi...
kendim vardım sonra
sokaktı
hem kıştı
üşümeyi sevmiştim bir kere
sıcak tuzaktı
sıcak yakardı
işte bu yüzden bütün sonralar
kanardı ...
aynasız ülkeler yalandı !
aynalar yalan !
şimdi uyku sürgünü
abası kalın bir yürek
avucunda bulutlar getirecek
açılacak kapıları göğün
ve hiçkimse bu yüzden
göğün ağladığını bilmeyecek...
Leylî
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
