birikimlerimizi kendimizce kaleme dökme sevdası varya işte bu yüzden yazdıklarımızı kaleme alırız.Bizim olanı birbaşkasına aktarabilmek kendimize ait olanı sahiplenmekten çok bir başkasının bu şiir hakkındaki değerlere göre bir sonraki şiirlerimizi yazabiliriz.Nasıl mutluluk neşe veriyorsa yüreğimize hüzünde aynı duyguyu bir başka yaşatır bize.Tabi şiir yazanın beğenilmesi önemi şiiri okuyanın anlaya bilmesinden geçer.Edebiyat dili yazmaktan geçer ve kağıt üzerinde her harf her nokta ve hatta bir bütüne ait olan resimin bile dili vardır.En azından benim için.Öylesine laf olsun diye soruya cevap vermek yoktur bende..Şiirimi begenmeniz memnun etti ve hatta sizin kazan dibi sevdiğinizi öğretti.Ben AŞUREYİ sevdiğimden değil o tabak'daki çeşitliliği göstermek ve şiirimin adı gibi GÖR'ebilen varmı diye paylaşmıştır.Hiç bir şey hele edebiyat'a ait hiç bir harf anlamsız değildir.Yirmidokuz harfi hepimizin kullanması NOBEL ödülü alanla almayan arasındaki kelimenin derinliğidir.Mevcut olan harf ortada ancak o harfleri bir araya getirerek bir sonraki tümceye anlam yüklemesi sonucu NOBELE değer görülmesine sebebdir..Hani bir söz vardır (Dam üstünde saksağan vur beline kazmayı) duyarız ama ödül vermeyiz..laf olsun diye yazılmış girifiti değeri kadar kalıcı bir söze örnekdir.Ayrıca teşekkür ederim güzel yorumunuz için.SELAMLAR.