Kalemimde canlansan , dikilsen mısralarımdan karşıma
Gerçeğin mazi-gelecek çizgisinde, özgürce yürüsek
Günbatımına sürsek , zamanın hüsranlarını
Mühürlesek noktalarla , şairin karamsar serzenişlerini.
Olmaz mı , çok mu hayalperestim ?

Görüneni kabullendim , özüne dokunmadım
Can vermek isterdim , rüzgarın fısıltısında yükselen kuş tüyüyle karakterine.
Anlamını yitirirdi belki, sendeki sebepsiz gülüş.
Çözmeye uğraşmazdım ,çengele asılı beni .

Mürekkep miydi seni benden alan ,
Şaka mıydı mürekkep?
Gurur muydu ,başına taktığın kep ?
Uçarı sevmişlere bıraktığın miras , bilinmeyen sebep .


Zordur bilirim , alışmak birine
Kapışmak önyargılarla , sarılmak kimi zaman
Görünürdeki sahte dirine.
Gözlerini örtmek dosya kağıtlarıyla , belki de umarsız bir karine.


Divit ucunu marifetli sanırdım , yanıldım.
Kapatmadı ,satırlardaki senli yalnızlıkları .
Silginin ne haddine yok etmek gizlice.
Kurşuni kalemle yazılmaz, gerçek yalnızlıklarla karıldım.


Her ilişki bir kalem eskitti , sorsan kırtasiyeye
Kazandırdı satırlar , okuyana biraz da akılllı deliye.
Kalbimi çişe çıkartmışken ,
Rastladı saf görünümlü bir faniye.


Değiştirme ,değişirsin
Saflığını yitirirsin
Maskenle büyüdüğünü sanırken ,
İçten içe kendini bitirirsin.


Kalıp yaratma nicesine , yürek kafese gelmez
Dalıp ,karartma neticeni , tünek hafife gelmez.