Camilerin avlusunda oturuyorum
Önümde mendil
Bozukluk birkaç lira
Kediler çalmak için
Duvar üstüne tünemiş çeteler gibi
Keskin keskin süzüyorlar Bir yabancıyım buralarda
Dilini bilmediğim insanlar
Bilmediğim lehçeler
Aksanlar, para birimleri
Polis sirenleri acı acı
Arıyor bir yabancı Saklanıyorum sarnıca
Üstümde harabeler
Dehlizlerinde kaybolduğumun Istanbulu
Nede habersiz sevildiğinden
Karşılıksız sevilmeden
Bir otel odasından çıkıyorum Gideceğim yer kalmış terste
Tramvayda çığlık çığlık
Laleli Ünitesite
Kapalı Çarşı korkutuyor
Süleymaniyede namaz başlamış
Okulda ders başı Sırtını Dikilitaşa
Bir ihtiyar yaslamış
Ayasofya gibi esir
Sultan Ahmet gibi
Kalabalıklar içinde yalnız Bir sokak çocuğu oluyorum aniden
Tinerciler yokuşunda koşan
Arka sokaklarında yok oluyorum Karagümrüğün
Açtığımda gözlerimi
Tren raylarında sızmışım
Bir sarhoş gibi anlıyorum
Yalnızmışım

Selver Metin