haremde unutulmuş, kara başlıklı şiir; gözlerimi yırtan / sen
şimdi uyusam kollarında, yokluğun
ciğer acısı, iç çekişi / bitmeyen sancı...



mavi gün batımı, çeyrek zaman kıyımda
vapur dumanında üşümüş, aç martılar
akşam ezanı / savruldu düşlerim, sis...


ortalık sardunya yaprakları, dehlize uzanan / kanım...
gökyüzü; lâl, hafif meşrep peltek dilim
ne de olsa sokak ortası becerilmiş
ve kadere tükürmüş ; rüzgara karşı



şimdi, o taze mürekkepli yüzüme dökülse kum
sorgular ardı ; okyanus / kırık tırnaklarım
...
yine de, çıkmaz sesim...




oysa iki zaman yanımda ceviz ağacı, paslı sandığım
toprak, lavanta kokusu; babam...


ve gülümseyen gözleri...; çöle yağan mucize
gökkuşağı çıkar birazdan
kalem dokundu ya bakir boşluğuma
beklemeli...



şimdi yaralı yarın, saklı bende
umut, kazınan rahmimde yeni bir filiz ; yumuk elli kızım / şimâl
merak etme, söz etmem bitmekten ona
yitirmek, ya da ...
...







20-2/11/07