15.11 İÇİN

Seni nasıl etsem de
Hayata hazırlasam çocuk?
Tahtını yapabildiğim kadar bahtını da,
Yapabilsem keşke !


Biliyorum boş laf!
Hazırlanılır mı hayata,
Hayat okulda öğrenilir mi?
Alınır mı nasihatlerden ders, gerçekten?


Yaşamalı
Yaşanırken görülmeli hesap;
Hazırlıksız, azıksız, yalın...
Köklerin bataktaysa bile
Dalların bulutların üstünde.


İlacın bazen acı
Yükün en ağırı, en kahredeni sevgi olmalı.
Yanmalısın bazı,
Serin sular aramalısın,
Sakin koylar...
Fırtınalı dağ başlarında yolunu kaybetmelisin,
Sonra dümdüz yemyeşil,
İçinden ırmaklar akan ovalara inmelisin;
Dinlenmelisin biraz
Durup ırmağın sesini dinlemelisin
Dağın yankısını,
Rüzgarın uğultusunu,
Gecenin fısıltısını...


Ağlamayı öğrenmelisin:
Tek başına.
Tek başına silmeyi gözünün yaşını,
Düşmeyi,
Ve yine tek başına kalkmayı öğrenmelisin
Ve gözünü hayata dikebilmeyi.


Söylemeyi değil, dinlemeyi
Baktığını görmeyi,
Dokunduğunu hissetmeyi
Dokunduğun şeye hissettirmeyi,
Alırken vermeyi,
Aldığına şükran duymayı,
Kıymet bilmeyi,
Verdiğinden tümden elini çekmeyi,
Önce alıp sonra vermeyi değil,
Almasan da vermeyi...
Kucaklamayı,
Hatta gerektiğinde itmeyi...


Sevmeyi öğrenmelisin çocuk!
Bunu sana nasıl öğrettim bilmiyorum.
Sevgiyle bakmayı,
Sevgiyle tatmayı,
Sevgiyle kucaklamayı,
Gideni sevgiyle uğurlamayı- ki ben başaramadım-,
Sevgiyi yalnız yüreğinde değil
Tüm ruhunda, tüm bedeninde hissetmeyi.
Hapsetmemeyi...
Sevgiyle teslim olmayı,
Ki teslim olsun sana sevgi,
Çıkarsızca ve beklentisizce sev ki
Sersin önüne sevdiklerin her şeyini.


Kırmayı öğrenmek
Kırılmayı öğrenmekten geçer.
Gücün var elbette kırmaya,
Dağıtmaya, vurmaya;
Seller gibi, rüzgar gibi.
Güçlü okyanus dalgaları gibi
savurmaya.
Ama sen bile
Serin esen yelleri,
Şarkı söyleyen dereleri,
Huzur veren denizleri seversin
-ki bunlar zayıf değildir.
Öyleyse önce bunlar olmayı öğren.
Çünkü:
Serin esen yelde güçlü bir fırtına,
Sakin akan derede güçlü bir çağlayan,
Ve dingin denizde kabarık bir dalga zaten saklıdır.


Dağ başları gibi sağlam,
Yağmur gibi bereketli,
Toprak gibi verimli,
Güneş gibi sıcak ve aydınlık,
Irmak gibi coşkulu
Orman gibi zengin,
Çınar gibi bilge ol
Doludizgin aşık ol
Ve hiç bir şeye esir olma, aşktan başka.
En derin acın aşk olsun,
O acı sana ilaç olsun.


Sana ne diyebilirim ki çocuk?
Anlam şekilde değil özdedir.
Bütün söylediklerimi bırak bir yana
Ve dal acısıyla tatlısıyla hayata.


YOLUN ve BAHTIN AÇIK OLA.