5
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
1317
Okunma

Rahmet ...
gökten binlerce damla indiğinde tenine
içi taşan yüreğini açacaksın nihayete…
Vurma yerdeki tozlara deli deli
Takip eden bulutlar dağıtsın onları
Sen çöz ayaklarının bağlarını
Savur birini o yana diğerini bu yana…
Başlıyor işte!
Rahmet yağmaya...
Bir damla,bir damla daha
Sonra bardaktan boşanırcasına…
Yonca yapışkanları bile
Sevinçten yuvarlanırken yerlere
Sende ki bu telaş niye?..
Islansa n’olur mavi keten gömleğin
Tenini koruyan bir ruh yok mu ki sende…
Yağsın! Bırak kendini rahmete!
Islatsın bedenini ,serinlik versin yüreğine
Tufan olmadan gürlesin yeter ki
Gökyüzü tüm heybetiyle…