Hüznün melodisi sensizlik zanlısı olmuş,
Solgun gözlerimin limanlarına serptiğim keder fırtınaları,
Geç kaldınız sabahlarıma,
Geç kaldı cellâdım, azrailin tırpanı adaklık,
Ölmek istiyorum, gül bahçelerimin bahar ayında,
Daha sana kalpten şarkılar söyleyecektim,
Karanlık rengim oldu, ilgisiz dergâhlar
Ben tekke kollarında çok Yasinler okudum,
Her gece aynı mülk,
Her gece aynı suretler,
Ben yastığıma çok güneşler işledim,
Kördü gözüm, senin umman avuçlarında,
Ve âdemle adem olmak arasında çok düşündüm.
Hüznün melodisi katil zanlısı olmuş,
İtiyor beni keskin kasaturalara…

Seccademe kanlı simurglar döküldü,
Her kurşunda kanatsız kaldı deryalar,
Kör gözlerime bir nur ekilmiş,
Çorak benim aguşlarım, çorak kuyular.
Benim koyunlarımı süvariler avladı,
Zırhlıydı pervazlarım, zırhlıydı aynalar.
Ve ben çoban olmakla,
Kurt olmak arasında gidip geldim.
Falçata diktiler beyin sistemime,
Her imge infazcım oldu,
Kalem kırdı hâkimler,
Ben hakkı mı savunmakla savunmamak arasında,
Çok gidip geldim.
Hüznün melodisi katil zanlısı olmuş,
Acımıyor sevgili bana…

Sunağında bir perinin, “âşıklar boğulur”,
Kunduracı çek fırçayı topuklarıma,
Kötürüm olmuş kemikli günlerim,
Burçların meltemlerinde bir kuşağım,
Sar boynuma halatları, soğuk havanlar
Emsalsiz bir tören var bu gün,
Geçit vermiyor kasımpatılar bana,
Dört duvar efsunlu, sağır benim bahtım
Hüznün melodisi katil zanlısı olmuş,
Ben yüzüyorum, yokluk turnalarının kanatlarında…


Halatları çek boynuma benim boynum bir adımlık,
İndir sandalyeyi, topuklarım bir çekimlik…
Gönlümün baharlarını erkene aldırdım,
Kışın donmadım ben, ayazlar hep kalbimdeydi.
Ve elimde mansur, ince bir sessizlik.
Gözlerine çektiğin abı hayat sürmesi üstad,
Bakışlarınla her canı alıyorsun.
Ağaçların dallarına konan ibibikler,
Kanatlarınız ne kadar da büyük,
Ya da ben çok sarhoşum.

Yaprakların üçgenliğinde eriyen ümitlerimdi,
Her yer bir anlam, anlam çözmece oynarım ben.