Dilimden dökülen kelimeler
Yüreğine işlemiyor yarenin
Her yer buza kesmiş bedeni titriyor nazenin
Isınamadık yine hayata dört elimizle
Aşkımız bir şubat soğuğunda kaldı
Kalıyoruz yine yapayalnız bahara
Yine ortasında çırılçıplak hayatın

Alevleniyoruz bir anda hayat yeniden başlıyor
Kan dolaşıyor başta hızlı hızlı parmak uçlarında
Gözlerimiz bakışıyor
Şömine tutuşturacağız bıraksak kendimizi
Sarıyorum yine narin bedenini
Kalıyoruz yine yapayalnız bahara
Yine ortasında çırılçıplak hayatın

Kırsak zincirlerimizi
Ateşimiz saracak her yanımızı
Gül bahçesinde bülbül olup öteceğiz
Kıskanacak kavuşamayanlar bizi
Kavuşamıyoruz yine aşk üşütüyor bizi
Kalıyoruz yine yapayalnız bahara
Yine ortasında çırılçıplak hayatın


Hangi aşktan kalan pranganın esiriyiz biz?
Özgür bırakılmayacak mı yüce sevdalarımız?