23
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
1175
Okunma
SENDİN, DİMAĞIMDA BAL...
BAK! ŞİMDİ GÖKYÜZÜ ÜRYAN, AYRILDIĞIMIZ GÜNE...
ve çatladık ikiye,
gün ışığının hüzmeleri aramızdan akarken...
yoktun
sandım ki, aşk gitti bizden
ardınsıra bir geceye dokunup, gökten kopardığım bir yıldızdı gözlerin
korktum
ince bir hastalık, hücrelerimi ele geçirirken, yokluğunla öleceğim
bal gözlerinden kayamayacak nefesim
sandım ki, başka başka tenlere dokundun
ter içinde...
sarsıldım
yatağımın kuyularında, kulağımı ihanetlere tıkadım
ölesi kuşkular
küf tutmuş göğsüne yatar da,
aşk’ın rengini çalar.
24.10.12
NÜRGÜL OCAK
5.0
100% (21)