25
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1464
Okunma

Kara, kapkara bir cehennem sokağındayım
Ayrılık sokağın başını tutmuş el pençe divan duruyor
Bir bitti sözüme asacak seni
Hıçkırıkların arşa vursa da
Sağımda, solumda ki melekler dur yapma dese de
Kitaba el bastım ilk yanlışın da vereceğim seni ayrılığın kollarına.
Gider onunla avutursun yalan yeminlerini
Şifa olur mu derdine bundan sonra bilemem
Bu hastalık hekim işimi sor istersen kendisine
Ben gururumu alır bakarım başımın çaresine
Unutamam bilirim aşkım dillerini
Ama yine de kovarım gönlümden gitmem sözlerini.
Cehennem bekçisiyle anlaşmam var
Senden sonra beni en yangın yerine atacak
Ben gelmişine geçmişine söverken utanmasız
Sadece o arkamdan gülecek
Biliyorum en sonun da sende burada olacaksın
Ama tembih ettim seni benden uzağa kızgın lavlara atacak.
Ben bu dünyada cehennemi yaşarken sensiz kollarda
Sana cennet dar gelecek onca huriler arasında
Varsın deli desinler, varsın beni yer/sinler
Bir daha dönüp bakarsam senden tarafa
Söz sana beni bir kaşık suda boğsunlar.
Ayvazım DENİZ
5.0
95% (21)
4.0
5% (1)