( l )


artık bekleme
-öldüm!-
ben bir hayâl/et/im...


( ll )

şimdi hayal et;
en çok hiç unutmayışım sarar bedenini
sunağında diri ölümler sokar
en fâcia , en uykulu yerinden
titremeyle örselendikçe ellerin
okşarım yine seni alıştığın buklelerinden
üzülürsün benim gibi...

kurtlarla dansın yılansı kolları
zoraki sargın olur boşluğuna
bir garip soğukluk çarpışır içinin yaman sıcaklığıyla
ter basar zihninin zembilini
ve yazdırır alnının duvarına kocaman harflerle
evet, seviyorum kahretsin...

lazımım ben sana
işlemişim bir kere kanına
lazımım sana sevgili
kaldırım çocuklarının burnundan fışkıran o hayati sıvı kadar genzine
alışkanlık değilim kabul et
titrimde aşk yazılıdır hani!

nefeslen şimdi, rahatla
kıskanıyorsan seviyorsundur!
kabul et
izbe bir şehir eşkıyasını sevmek ayıp değil ki
hele cahilliğini örtmüşse sevmekle
hele, yıllara muavin haykırışlarla yıkılmışsa üzerine
sadece af düşer sana unutmak yerine...

hadi sen unut yine!

( lll )

biliyorum
eksildikçe artarım sende
tüm hukukumu dayadıkça ceza gibi irislerine
veya
suskun bir pandomimle dolarım içine, kahve saatlerinde
uçuşan martıların ciyak seslerinde
hele yazdıklarım sızdıkça aklının pervazından içeriye
sen kılıç gibi tutarsın
ama onlar pamuk gibi değer tenine
bir çoğunu o zaman fark edersin
yumuşayacak astarın düşecek yüzün
yumuşayıp yüzün astarından düştükçe
neyse
hadi batır istediğin yerime
hadi bitir beni
hadi !

( lV )

hiç korkmam
yıkılmaz armadalı apoletlerim var benim
gitmekle kalmak arasını sen saymış
âsâkir methiyeler donanmış
ay’dan ışıma aykırı bir karanlıktır gece
ama
tanır beni
bilir
ki ; kaç tapon siyahı mavi edip, üflemişim üzerine hece diye
bilir, benden zarar gelmez gece yarısı uykularına
şahittir, kıyamam
kör karanlık demem
içinde sen olan hiç bir geceye...

( V )

unutmak ;
ezelden nümâyiştedir dudaklarımda
en sonuncu! kısa çöp aldanışımdan bu yana
ben şiirim
ben şirim
ben aşığım sevgili

tadı donağını bıçaklamazsa yazmam bir daha
kazıklı hummayı ayrılıktan saymazsan arama bir daha
mehter adımlarla yürürken yaşanmışlık zihninde
terket beni hadi
kaçır hadi becerebilirsen kendini
üzerine üzerine yürürken gölgem gölgene...

olmaz değil mi
olsa olsa
alışkanlık bataryaları esrik hüznümü savurur daha fazla
kallâvi bir terkediş tası tarağı bırakmaz geride
seviler hatır tutmaz bizde
bir kereden başka gönül koymaz!
seven canından önce bırakmaz sevdiğini bizde...

hadi unut...
öldür beni bir nefeste!

( Vl )

ki; ikisi de aynıdır ilmihâlimde
şimdi;
maksudunu vuran taksirat sayhaları ilikle avuçlarına
kadife bir kın al eline
doldur avucuna dünleri
vur unutamadıklarını yere
hadi boşalt beni yüreğinin endamından
inandır beni kaybettiğine
istinâdım sokuldukça yılkı yanından kaldırımlarına
bas adımın üzerine kırmızı ayakkabılarınla
önce tanrı sonra gece şahit olsun
tümünü cesedimden önce yakmazsam
andolsun!..

bir rumuz ardında bıraktıklarımın üzerine!

( Vll )

boşa yorma beni
senin bildiğin topu topu dört mevsim sadece
daha beşinci mevsimden haberin bile yok ki
kar yağan deniz de benim
kül benzinde dikilen o elif de
mevsimsiz
beklentisiz
kağnı tekeriyle bıkmadan usanmadan illa taşıyan o herif de

hiç zorlama kendini
sen beni unuturken, sen olmazsın
yaşayamazsın demiyorum

( Vlll )

yüzükoyun, tepeleme bir hayâlim ben
yarısını dünyaya çivilemiş bir hayâlet
geç o unutma masallarını
ya yârim ol, yarınım
ya da bir hiç!

ama sakın unutma
ben sana dün olamam, buncadan sonra
sen de bana bir hiç!

aklının bir kenarına not et
ya da hiç zorlama kendini

sadece hayâl et
ve vazgeç!..



ToprağınSesi





( geride ödenmez borçlar bırakarak, tüm yüreğini naçiz dizelerime aktaran
Funda Sağlam kardeşime sonsuz teşekkür, minnet ve hürmetlerimle)