1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
844
Okunma
Gençlik yıllarımda
Duvarlara yazıyordum adını
Beyaz duvarlar sanıyordum
Meğer örtülüymüş yüzleri
Ya mavi gökyüzü
Yâda başak sarısı renkler
Karşılıyordu beni
Karalar kaplayınca
Adınla süslediğim duvarları
Yüreğimde kararırdı leylam
Büyüdüm
Büyüdümse ne oldu sanki
Şimdi o duvarların yerine
Yüreğime yazıyorum adını
Yüreğe derinden yazılanlar
Sünger çekmeyle silinirmiki leylam
Yaşlandım
Toprak olsun sensiz bu beden
Aşk dillere olsun figanla destan
Dolanır feryat yazılmaz ferman
Adın ok olup bu yüreği yaksa da hicran
Ölsem de silinmeyecek kalbimden leylam
Yoksun
Efsane masallar gibisin
Ayrılık vakti açılmış bir sayfan
Ya mecnundan bir deli
Ya Leyla’dan hasret bulacaklar
Beni sahrada kaybolmuş
Leyla,ya âşık bilecekler
Oysa ben
Sana mecnundum öldüğüm leylam
Şiirin sahibi
Cevap Yaz