Duygular derin
Kalbim tedirgin
Oturdum masaya
Düşünceler hayata
Bir karış suratım, olanlara

Etrafımda,
Doğanın sesi var
Alıp beni götürüyorlar

Boş ver dedim
İşte, bu an benim

Ben ve doğa
Ben ve masa
İkimiz birlikte
Daldık rüyaya
Elimde bir bardak çayla

Uzaklardan
Ruhumu dinlendiren ney
Kuş seslerine karışan sular
Suya batıp çıkan kuşlar
Vıraklayan kurbağalar
Bir şarkı bestelenmiş nakaratlar
Yaşam, mutluluk, umuda ufuklar

Öylece kala kaldım
Derin düşüncelere daldım

“Yok olsam
Doğada kaybolsam
Hatalarımdan ayrılsam
Doğada yunsan, yıkansam”

İçimi bir huzur kapladı
Karanlıklarım aydınlandı

Ayrıldım yapaylıklardan
Yaşadığım tüm olumsuzluklardan

Doğallıkta kayboldum
Yok, oldum, eridim mahvoldum

Yeni, yepyeni bir insan oldum
Sade, yalın, yaratılışa uygun
İçimdeki duygular yoğun mu yoğun

Geleceğe sözüm var benim
Güzelliğe, iyiliğe andım var benim
İnsana, insanlığa ahdim var benim

Karanlıklar aydınlığa çıkacak bir gün
Bitecek bu hasret ufuklarda yeni bir gün

Doğacak, doğacak, doğacak biliyorum
Bir gün, her şey, her şey umuda gidecek biliyorum

Yeminim var, ahdim var biliyorum