//bir çığlık
Derinlerinden
İki sonsuzun çarpışmasından çıkan cinsinden
Kopan yıldız, kayar,
Tutulmuş yeminin ertesinden


‘‘Ölüm dokunmaz şahadete’’
Der biri
-polis! der diğeri
Koşarlar.

Sarı ve beyaz,
zencefilli yeşil.
çam ağaçları iğne iğne, sonbaharda
İnanmak kalır duvarda. Az biraz
Bir de hayali


Ayrışır bilekleri
Kopmuştur bedenlerden gölgeler, halk ve halk
perde kapanır
Biri sigarayı çıkarır, biri çakmağı
Bir aşka sığacak kadar umut yaratılır, iki ayrı karanlığın, iki ayrı zemherisinde
Yanarlar
Dinlenir yürekleri,
Susarlar
helal ederler. Hak ve hak


//Devrimden farksızdır merhamet.
Mehtaptan yoksun.
Gurbete demir atar gibi
Ağır//


Kaybettiler birbirlerini
Sapa yollar, çıkmaz acılar, kul olmak, köle olmak, kül olmaya kadir mi aşk
Az işkence çok nakarat
Dinler mi aşk.
Savrulurken hayalleri

kavuşamazlar belki de,
Belki
Tek Gözü açık gitmiştir siyasi

Sokak sokak
yaprak yaprak
Su da ve dolunayda
Hastalıkta ve hakikatta
Anlımda ve damarlarımda arayacağına

Bir kere, yemin etmiştir




Ölür siyasi
Aşk ölür
Kız?
-yaşamalıdır

Güneş doğarken, yeniden