16
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1257
Okunma
Bakışlarım kırılmaya durduğunda gözlerinde
Bahtıma düşen yanık ezgiye bandırır ruhumu
Gecenin şerrine sığınırım.
Günler yorgan, geceler derman olmasa da
Işırım bir gün kendime
Alışırım.
Islağım; yağmura doğmuşum gibi.
Mevlana değilim ki Şems’i bulayım!
Önce kendime
Sonra bendime
Bir de;
Kaçamadığım saçak altlarına dargınım.
Çok dargınım.
Şimdi –bir kasım öncesi-
Şiir olup öpsün dudağından ah’larım
Şarkı olup fısıldasın kulağına nefesim.
Silip hatırasını geçmişin
Kırıp kalemimi ansızın
G i d e r i m.
Velev ki;
Sönmüş ateşi yüreğinin
Çoktan gitmişsin benden
v a z g e ç m i ş s i n.
bana bir masal anlat uyumadan
mutlu bitsin
kış uykusuna yatasım var
bahara çok zaman...
5.0
100% (17)