Evlerimiz kerpiçtendir bizim!
sokaklarımız hem dar,hem çıkmaz,
Yollarımız patikadır bizim!
bineğimiz katır, motorlumuz çok az.

Ne kreşimiz var, ne park ne hastane
tiyatro nedir bilmeyiz, sinemamız yok!
Ne dijital uydu,ne de kütüphane
herkes işinde gücünde. Şükür karnımız tok!

Sakın şikâyetle söylüyorum sanmayın
ne trafik kargaşası ne de gürültü,
Şehirde yaşıyoruz diye aldanmayın
ne kapkaç var bizde,nede ondan üzüntü.

Suyu kaynağından içeriz, besinler doğal!
meyvenin her çeşidi bol bulunur bizde.
Dalından koparırız her şeyi,gör de al!
hormon korkusu yaşanırken sizde.

Kırlar yemyeşil,ovalar ağaç dolu
fırsat bulunca gideriz pikniğe.
Göl yakınımızda beş dakikadır yolu
serinlemek için koşarız hep yüzmeğe.

Çocuklar hor büyür bizde,doğaya alışık
belki biraz sefildir ama taş gibi!
Moda,makyaj,yenilik…Sizde kafa karışık.
Siz memnunsanız orada...
Biz de burada; Krallar gibi!

Abdullah Aytekin

Hiç bir kimseyi iğneleme yada eleştirmenin dışında, basın ve Televizyonlara yansıyan
çekilmez şehir hayatının zorluklarından esinlenerek yazılmış şiirimdir.Saygılarımla..