Aşk dedikleri bu olsa gerek,
Bir gördüm seni, çarpılıverdim!
Bundan öncesine gülüp geçerek,
Sevgiden yana, bahtım açıldı.

Aramak nafile bütün alemde,
Bulunmaz bir daha senin gibisi!
Kararan umutlar yeşerdi sayende
Mutluluktan yana, şansım açıldı.

Kalbime kazıdım seni, silemezler artık!
Damarımda kan olup can verdin bana.
Yeniden doğmuş gibi, her şey bal katık!
Huzurlu bir yaşam’a, kapım açıldı.

Seyri bile doyumsuz o güzelim yüzlerin,
Hülyalara dalıp dalıp giderken!
Dudaklarında buse,umut dolu gözlerin;
Bakmaktan öteye, ufkum açıldı.

Seninle çarpar yüreğim ömrüm boyunca,
Sensiz bu dünya zindandır bana!
Bir kez tattım sevgiyi, hem de doyunca;
İlaç olup can verdin, ruhum açıldı.

Hayal değilse eğer bitmesin isterim,
Artsın eksilmesin bunca aşkımız!
Sensizlik neye yarar,nasıl düşlerim,
Ferhat olup dağ aşmadan, yolum açıldı.

Abdullah Aytekin