1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1098
Okunma
Dalım kurumuş baharda
ellerin ise umut çiçekleri açılmış
tohumlar toprağa düşmüş de saçılmış
benim ömrüm ise kavrulup yanmış
beden korkulan tabutta saklanırda
kovulan gözlerle bakılırmış
soluk bir yüz semaya asılmış
artık o yüz sadece fotoraflarda kalmış
ne yaparsın kanım akmasına akarda
gençlikte ölüm çiçekleri açmış
yanıma gelen dostlar ağıtlar yakmış
yalanla karışık göz yaşı anlaşılmazmış
şimdi toprak bedende beden ise toprakta
anlaşılan gözümü topraklar doyurmakta
içerime içerime kurtlar çıyanlar dolmakta
bu şiirle mezara girmeden ölümle tanışmakta. m.evik
5.0
100% (1)