BİR GÜL, BİR KİLİT

- Sen ışıksın, ben kelebek.

- Ah be yar, ah be can!
Işık seni yakmasın.

- Yürek yanmış tenden öte,
Bin kanat feda o gönle.

- Tenim tenine, gönlüm gönlüne kurban.

- Döndükçe çevrende, nurundan feyz alırım.

- Nur dediğin ışığı;
Yar, sevgisinden alır.

- Yari sevmek,
Yüreğin özüne inmektir.

- Yari sevmek,
aşk ateşinin kutsal közünde yanmaktır.

- De bana yar:
Gönlümde senin izin olmayan yer var mıdır?

- De bana yar:
Seni de ben gibi hasrette yakan, har mıdır?

- Bir har ki dumanı yok,
Bir har ki duası çok.

- Bir har ki sinede ok,
Lâkin sancısı yok.

- İç sızım, yürek yaram;
Hangi sancı bu kadar ağrısız yakar ki ruhu?

- Sen göğe yükselen naram,
Gök, yıldızsız olabilir mi?

- Sen ki sinedeki sancını içten içe haykırır,
Duyurmazsın yarene.
De bana n’olur can tanem;
Yıldızın şavkını yansıtacak yüzün olmasa
Neylesin ki yıldız, geceyi?

- Yıldızına güç veren sen,
Güneş olmadan samanyolu ne ki?


- Sen ışıksan ben kelebek,
Ben ışıksam sen pervane.
Döner durur da bu çark,
Yürekler pare pare.

- Arz’ım sen, asumanım sen;
Gecem sen, gündüzüm sen.
Sen dergâhta pîrim,
Sana mürit olan ben..

- Geceyi gündüzden ayıran ne?
Cana canı veren güce,
Yüreğine ışığımı yansıtan ilâha,
Varlığıma öz olan sana, şükrola.

- Seni bu cana can, damara kan,
Yaşanan her an eden Rabb’ime bin şükür.

- Duamdasın, bil yaren.

- Duan, duamdır ey can.

- Bil ki sevda dediğin Rabb’dan geleni,
O’nun izniyle sarmaktır.

- Bil ki -Rabb’in izni dahilinde- sende sen olmak,
Huzura ermektir.

- Tut ellerimi can tanem,
Visale yolumuz var tenden öte.

- Tuttum sardım ey yar,
Vuslat bahçesinde al gülümüz var.

- Biz, gider olduk iç sızım.
Kalanlar, her al güle sevdayı sala.
Biline ki gözyaşıyla büyümezse
Güle nazar eylemeye.

- Bilinir ki gözyaşıyla sulanmayan gülün,
Müebbet rayiha sunması mümkün değildir yar.

- Ver ellerini,ver yar;
Gül koksun ellerim.

- Ellerini elime aldıkça
İrem bahçesinden gül dererim yar.

- Ağarmadan şu hicranlı gece,
Sükûtun derinliğine sal gönlünü ey yaren
Ve sustur kalemini, susmasa da yüreğin
Vururken ay şavkını güllerin yüreğine.

- Güllerin yüreğine sen cananın adı yazıldı,
Misk-i amber mürekkebinden.

- Elveda geceyedir.

- Merhaba, senli aydınlığadır.


- Mürekkep, sevda yazar güle;
Diyemez ki cana veda.


- Gönüller huşu ile der merhaba
Ki gitmeli vedalar yâda.

SERAP ÖZALTUN
19.11.2007
23.00