Gelseydin kelimeler düğümlenirdi heceler kayboluır
benlikler ortaya dökülürdü sevgili
bir kere bakışın eriritirdi ,sana hasretle bakan gözleri
bağlanırdı kalp ler sana kitlenirdi herşey sevgili

ama sen öyle bir yerdesinki , ne bizim sana adımımız ulaşır
nede söylediğimiz kelimeler, sen herşeye en üstün olan, aşinay’ı bir makamdasın sevgili
sana bir tek selamız ve sadamız ulaşmaktadır
kalp lerimiz mühürlenmiş olmalıki! görmüyoruz seni sevgili

aşk ilahi sanatın en üstün nesnesi sevgi aşkın nefesi diğilmi !
yaşamak bunca hasrete zamana ve faniliğe rağmen endişeli’mi
ölümse aşk’ın tek kapısı açılmak zorundadır bu kapı öyle diğilmi sevgili
ölüm aşık’lar’ın bitişi diğilde başlangıcıdır sevgili

yanlızlık yoklugun aynasıdır yokluk varlık ile pay edilmıyecek degerde bir aşk tır
bu ıkı nesnenın arasında sevgıyı bulan aşka ulasır yanlızlıgı unutur
aşk’a boyanır boyanır da aşkın ne meşekkatli bir nesne olduğu maksadına ulaşır
ben, ne benlik isterim senden, nede beden senden seni isterim sevgili...