uzun bakışlardan geriye kalan
mavi bir tortudur yaşam
tanımların yıkık evleri terkettiği
tozlanmamış kitaplarda biriken
gözyaşı değil, alınteri değil
özlem değilse nedir deme
yaşanmamış günahlar
el değmemiş düşleri alnından öpemez
oysa sen hayatın ipinde bir hüzünbaz
cıvıl cıvıl bir bahar kuşusun
bütün el kirlerinden arınmış klorlu bir su
düşünsel sarhoşluğumda dağlarıma yağan mavi kar
belkide edimselliğimin doğmayan güneşine bir ant
tek tanığı yüreğimden öpen bu kaldırım taşı olan
bir cinayet geride bıraktığım kör hatıra
ki bastonunu sende unutmuş
hazır herhangi bir çukura düşmeye
ummak hangi mevsimden gelen sıcaklık
tutunmuşum bir dalgasına mavi bir düşün
tutsaklığımla bir ömre teslim olan gülüşün
haydi ellerde çözülen kartopunu at ömrüme
sormadan mızıkanın melodisini, ey suskunluk


ALİ RIFAT ARKU
24/10/2012
İSTANBUL