Bir zamanlar
Koklamaya kıyamadığım bir çiçektin yüreğimde
Her gece itinayla sulardım solma diye
Nereden bilecektim
Aslında kokusuz bir ayrık otu olduğunu.






Ayrık otları bir zaman sonra
Yanında ki çiçekleri de öldürürmüş
İşte sen öyle öldürdün gönül bahçemde ki çiçekleri.




Yalanlarını öylesine süslemiştin ki kurdelalarla
Hangi paketi açsam senden sonra
Eteğime kurtlu çikolatalar döküldü çirkinlikleriyle.
Bu lanet dünya da tek güvendiğim daldın halbuki
Astın dürüstlüğü her bir kuru dalına
Çürüdün yavaş yavaş yüreğimde.





A be sevdiğim
Adamlık zor biliyorum her babayiğidin harcı değil
Bülbül bile sevdiği güle sadık kalmış asırlarca kuş haliyle
Sen ayları bile çok gördün bana.
Ben mi sevilmeye layık değildim
Yoksa sen mi sevmekten azat edilmiştin kafesinde.





Şimdi ağlamayı bile yasakladım yüreğime
Bilsen ne acıdır çaresizlik
Sevdiğinin hiç bir şeye değmediğini anlamak
Nasıl çirkin bir romandır sonunu okumaya bile değmeyen. .
Fırlatır atarsın
Kaybettiğin zamana acıyarak.










Ayvazım DENİZ