Uzakları sardığından beri gözlerime
Yüzümde yokluğunun üşüyen sessizliği
Acıyı rehin bırakmış kirpiklerime

Gittiğin yollara düşmüş ,adresi yitik anılar
Şahit tutmuş sokakları içimdeki ağrıya
Caddeler susmuş ardından
Yolunu gözlüyor kaldırımlar...

Adını fısıldıyor
Yüreğimin yıkılan şehri,
Geceye bekçi bir ben
bir de elleri soğuk rüzgar...
Susturup şarkımızı
Sözlerin bittiği yerden haykırasım var

’ Dön gel!!
Sürgün et beni sensizliğinden
Yoruldum hasretinin yükünden
Ağır geliyor
Taşıyamıyorum yokluğunu yar’

Özlemine düştüğünden beri vakit
Saatler arsız
Çıkarmıyor gecelerin yolunu gündüze
Şafaklar ruhumun acısı kadar siyah
Ayrılığa sattığından beri takvimleri
Mevsimler kararsız
Biriktirip hüzünleri
Ömrümü döndürüyor çileli bir güze

Ey dilimin hicranı
Gözlerimin kara bahtı
Ağlayan yüreğimde çırpınan hayat
Nefes almaksa sensiz yaşamak
Kurşunlayıp senden kalanımı
Öldüresim var ,gözyaşıma sarılarak...

Bittiğin yerden
Solumun adına toprak
Bende kalanımın yarasına A ş k k e s i ğ i derim yar

Gider ayak...

/Kanadı kırık kuşlarla umuda yolculuk var/

17 Ekim 2012


Arzu Karadoğan


k@lbinin £lind£ k@l£m ols@