İçimde bir ses var, ve o ses garip şeyler söyler oldu bugünlerde.
"Özledim be kadın"...
Noktası virgülünden ayrılan,
Sonuna ünlemler duyduğum bu ses,
Bana vurgulu devrik cümleler kurmayı öğretiyordu her gece...
Bugün derslerden hayallerin yıkılmasıydı,
Ben hep tam not alırdım,kelimeler kifayetsiz kalırdı,
Anlatılmazdı yaşanılırdı o iğrenç pis duygular...
Sonuna koca sevgini hayalinin üstüne bırakırdın ve izlerdin...
Ne kadar büyükse sevgi, aşk olsunla kalırdı yerin dibine,
Sıra bir sonraki hayale geldiğinde tozuyan enkazın üzerine iki damla atılırdı.
"O gitti!! şimdi sıra bunda!!"...

Mesaisi bol gecelerin,aç bünyesinden çıkarılan o tok damlalar, düşerken yastığının üstüne,
Hangi çırpınış bu kadar yaşlandırabilirdiki insani...
Bir beyaz daha çıkacak saçlarımın yolunası geldi bu gece...
Saat bile çeyrek geçiyor ben kendimden geçerken,
Ve ben sana hep on varım...
Bugün günlerden yağmurlu bir şehir,
Dersimiz hayallerin yıkılması...