Ateşim düştü iyiyim şimdi
Biraz kusuyorum hepsi, bakma abarttıklarına
Camlar resimler duymaz diyenleri lanetliyorum
Doğum lekemi okşuyorum ara sıra, deli diyorlar
Ellerimi anneletiyorum hepsi o! anlamıyorlar!


Fâsılalı yağmurlar olmuyor değil
Gribe sığınıyorum o zamanlar
Hülleli gülücüklere ya da
Işıklar sönüyor erkenden
İkimizi de basıyorum salamuraya!


Janjanlı oluyorum merak etme dışarı çıkarken
Kolalı, annesi varmış gibi dik yakalarla
Lâkin kambur yürüyormuşum biraz
Mazeretim var, anlamıyorlar!



Ne var ne yok drajesi bozuk aslında
Oktavın düşük oluyor, ne yapsan
Ö n s ö z ü kırılmış bir kere sesinin
Pruvan onulmaz hasarlı
Redifli cümleler anadan yasak!



Seriliyor üzerine, sarılıyor genzine ahraz bir buhran
Şark çıbanı gibi alışmalısın bir ağrın oluyor, susmayan
Tımar bekleyen binlerce çocuk anadan üryan!


Uğraştıkça alışıyorsun ama
Ünlem doğuran cümlelere yaslanmamayı, ana dallara
Ve ciğerine işleyen o anlamsız sus payına
Yağıyor o zaman yanık sesli bir ninni, sarılıyor boğazına
Zehir bal oluyor o vakit anne, gözlerin nemli!



/... bir daha beni uyutmadan ölme e mi!../





ToprağınSesi





.